Jak prezentuje się obraz polskiej wsi, obiektów sakralnych i religijności w okresie po II wojnie światowej? Na to pytanie odpowiadali historycy podczas konferencji pt. „Wieś kielecka po II wojnie światowej w źródłach kościelnych”, która odbyła się 2.06. w Centrum Edukacyjnym „Przystanek Historia IPN” w Kielcach.
9 referatów i ożywione dyskusje w przerwach – to dowód, że temat wciąż jest nośny, ale wymagający kwerend i kolejnych naukowych odsłon.
Ks. dr Tomasz Gocel, dyrektor Archiwum Diecezjalnego w Kielcach prześledził „Przemiany religijności mieszkańców parafii wiejskich na terenie diecezji kieleckiej w latach 1939 – 1945”.
- Warunki wojenno-okupacyjne przyczyniły się do zmian religijności ludności wiejskiej diecezji kieleckiej, ale bardziej w postawach i zachowaniach, w mniejszym zaś stopniu w zakresie uczestnictwa w nabożeństwach i przystępowaniu do sakramentów – powiedział.
Więcej w wydaniu papierowym Niedzieli Kieleckiej - 10.07.22.
Zdjęcie ślubne Walerii Dyduch i Leona Wardyna, za młodą parą stoi ks. ludwik
Mucha, Czerwieńsk, 25 września 1955 r.
Ksiądz Ludwik Mucha, kapelan legendarnego oddziału partyzanckiego, mjr. Henryka Dobrzańskiego „Hubala”. Mało, kto wie, że po wojnie pełnił posługę duszpasterską w Czerwieńsku, w powiecie zielonogórskim.
Żywy pomnik Jana Pawła II. 25 lat Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia
2025-07-16 09:26
Marcin Przeciszewski/KAI
Karolina Jaworska
Stypendyści Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”
Zamysł powołania fundacji, która byłaby „żywym pomnikiem” pontyfikatu Jana Pawła II, wcielającym w życie głoszone przez niego idee, zrodził się w trakcie przygotowań do papieskiej pielgrzymki w 1999 roku. Konkretnie - w gronie polityków i przedstawicieli świata biznesu, którzy powołali Komitet Honorowy Organizacji Wizyty Ojca Świętego, wspierający Komisję Sponsoringową Episkopatu Polski, działającą od grudnia 1998 r. pod przewodnictwem bp. Tadeusza Pieronka. W tym roku Fundacja Dzieło Nowego Tysiąclecia obchodzi 25-lecie działalności.
Główna strategia polityczna potrzebna do zwycięstwa to umiejętność sięgnięcia po odpowiedni pisak i dobre rozrysowanie linii podziału. Pisak jest potrzebny, by linia była dla wszystkich widoczna i wyraźna – a ona z kolei pozwala zakreślić większe terytorium wokół miejsca, w którym stoi rysujący.
