Ojciec, który coraz słabiej widzi i wolno reaguje, nie zamierza przestać jeździć po mieście swoim samochodem. Ciotka odmawia pomocy domowej, mimo że chodzi z nieumytymi włosami i w brudnych ubraniach. Takich przykładów jest wiele. Co zrobić?
Ta sytuacja jest szczególnie trudna dla starszej osoby we wczesnych stadiach upośledzenia funkcji poznawczych. Uspokajające słowa i pełne miłości gesty mogą im pomóc poradzić sobie z przerażającą utratą funkcji.
Warto pamiętać, że jest to normalne, iż członkowie rodziny doświadczają gniewu, bezradności, frustracji i poczucia winy, próbując pomóc nieustępliwej starszej osobie.
Eksperci doradzają w skrajnych przypadkach konsultację z psychologiem, aby przekonać trudnego rodzica.
A jeżeli pomaganie starszej mamie jest powodem konfliktu w rodzinie, warto podjąć terapię rodzinną lub indywidualną. Nim jednak dojdzie do stresujących sytuacji, poznaj kilka sposobów, jak pokonać obiekcje ukochanej osoby:
1. Zacznij wcześnie
Najlepiej byłoby, gdybyś przedyskutował z całą rodziną możliwe opcje opieki na długo przed wystąpieniem kryzysu zdrowotnego – jest to niezwykle relaksujące. Jak najwcześniej i świadomie szukaj okazji do zadawania starszym bliskim pytań dotyczących tej kwestii.
2. Bądź cierpliwy
Zadawaj pytania otwarte i zawsze dawaj swoim bliskim czas na przemyślenie i udzielenie odpowiedzi. Zacznij rozmowę ze zrozumieniem.Możesz powiedzieć: tato, jak to jest opiekować się mamą 24 godziny na dobę? Bądź też świadomy, że odpowiedzi mogą być powtarzalne i nie na temat.
3. Wierć głębiej
Zadawaj pytania, aby dowiedzieć się, dlaczego twoja bliska osoba w podeszłym wieku odmawia pomocy – wtedy możesz stopniowo znajdować rozwiązanie dostosowane do jej potrzeb. Czy to brak prywatności, obawa o przejęcie budżetu, utrata samodzielności lub decyzyjności? Aby zbudować zaufanie, słuchaj uważnie i nie bagatelizuj uczuć starszej osoby.
4. Zgłaszaj sugestie
Jeśli to możliwe, od samego początku zaangażuj starszego w wybór. Przeprowadźcie wspólnie rozmowy, jak ma wyglądać dzień, o której porze najbardziej potrzebna jest pomoc, kto i za co będzie odpowiedzialny. W ten sposób twój bliski będzie się czuł traktowany poważnie i będzie zaangażowany w podejmowanie decyzji.
Reklama
5. Podkreślanie pozytywów
Jeśli ukochana osoba cierpi na demencję, czasem skuteczna jest mniejsza ilość informacji. Można powiedzieć, że będziesz tej osobie towarzyszyć głównie w miłych czynnościach, np. na spacerze, koncercie. Kilka razy powtarzaj o przygotowaniu ulubionego posiłku, bądź bardzo wyrozumiały i serdeczny. Jest to bowiem trudny czas zarówno dla osoby, która traci własną tożsamość, jak i dla tej, która obserwuje, jak choroba postępuje.
6. Nie bój się pomocy
Czasami rodzicowi łatwiej jest porozmawiać z osobą postronną niż ze swoim dzieckiem, dlatego nie wahaj się poprosić o pomoc pracownika socjalnego, lekarza, pielęgniarkę, księdza, jeśli ukochana osoba potrzebuje wsparcia.
7. Zwolnij!
Jeśli to możliwe, wprowadzaj zmiany pomału. Zacznij od krótkich wizyt domowych i po prostu rozmawiaj o aktualnej sytuacji. Ważne jest, aby rozmowy na temat wprowadzenia zmian, pomocy były naturalne, a nie wymuszone sytuacją.
8. Zaakceptuj ograniczenia i ciesz się lepszymi momentami
Ostatnia rzecz: dopóki nasi ukochani seniorzy nie narażają siebie lub innych, powinni podejmować własne decyzje. Dzięki akceptacji z naszej strony każda sytuacja będzie pozytywnie wpływać na nasze nastawienie i pomoże nam towarzyszyć im w trudnym czasie.
Autorka jest psychologiem, prezesem Kujawsko-Pomorskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Higieny Psychicznej
