Podczas II wojny światowej diecezja pińska, której spadkobierczynią jest diecezja drohiczyńska, straciła bardzo liczną grupę księży.

Pozbawieni życia

Po agresji Niemiec i ZSRR na Polskę w 1939 r. cały obszar diecezji pińskiej znalazł się pod okupacją sowiecką. Jej okres był naznaczony wywózką mieszkańców na Sybir, a wśród nich wielu duchownych. Pierwszymi kapłanami, którzy oddali swoje życie, byli kapelani wojskowi i instruktorzy harcerstwa. Zginęli w Katyniu, Charkowie i Miednoje.

Po ataku Niemiec na ZSRR w 1941 r. teren diecezji pińskiej znalazł się pod władzą nowego okupanta. Z rąk niemieckich zginęło aż 54 duchownych. Jedni ponieśli śmierć podczas przesuwania się linii frontu; inni zostali rozstrzelani (m.in. w Lesie Pilickim k. Bielska Podlaskiego); niektórzy zmarli w wyniku ran poniesionych podczas przesłuchań. Kilku kapłanów zginęło w obozach koncentracyjnych (głównie w Kołdyczewie k. Baranowicz na terytorium Białorusi).

Pamięć i modlitwa

W latach 1939-45 okupanci niemieccy i sowieccy zabili łącznie 65 księży diecezji pińskiej, co stanowiło ok. 30% ogółu duchowieństwa. Sowieci zamordowali 11 księży; z rąk niemieckich zginęło ich 54.

Wszystkich kapłanów, którzy oddali swoje życie w czasie II wojny światowej, upamiętniono tablicą, umieszczoną w katedrze drohiczyńskiej, gdy świątynia ta pełniła funkcję prokatedry diecezji pińskiej. Tablica została poświęcona 1 października 1966 r. podczas obchodów milenijnych. Jej poświęcenia dokonał prymas Polski, sługa Boży kard. Stefan Wyszyński, w obecności ówczesnego metropolity krakowskiego kard. Karola Wojtyły – św. Jana Pawła II.