Reklama

Sport

Krajowy Duszpasterz Sportowców gościł w Legnicy

Niedziela legnicka 46/2016, str. 6-7

Do ks. Edwarda Plenia znani polscy
sportowcy mówią „przyjacielu” i proszą,
by się za nich modlił

Monika Łukaszów

Do ks. Edwarda Plenia znani polscy sportowcy mówią „przyjacielu” i proszą, by się za nich modlił

W legnickiej parafii Podwyższenia Krzyża św. gościł ks. Edward Pleń, krajowy kapelan sportowców. Podczas niedzielnych Mszy św. dzielił się on swoim doświadczeniem pracy z polskimi zawodnikami. Naszej redakcji opowiedział także o tym, czego sam uczy się od sportowców, jak mówią oni o swojej wierze i dlaczego tak ważna podczas zawodów jest obecność kapłana

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

MONIKA ŁUKASZÓW: – Co Ksiądz, jako kapelan sportowców, chce przekazać ludziom podczas takich spotkań jak to w Legnicy?

KS. EDWARD PLEŃ: – Chcę przekazać moje doświadczenia ze spotkań ze sportowcami i ich świadectwo. Takie zauroczenie ich postawą mobilizuje mnie do tego, by o tej postawie i przesłaniu mówić, by usłyszeli o nim inni.
Pamiętam igrzyska w Vancouver, kiedy po zdobyciu dwóch złotych medali Kamila Stocha, dziennikarze przyszli do mnie i pytali o religijność Kamila. Odpowiedziałem im, że nie rozumiem tego pytania, ponieważ nie wydaje mi się żeby Kamil czynił coś nadzwyczajnego. On tylko mówi nam o tym, że jest ochrzczony, że należy do szkoły Chrystusa i poważnie traktuje zadania i obowiązki, jakie wypływają z przynależności do Kościoła. Kamil wszystkim nam przypomina, jak powinniśmy żyć na co dzień. Głównie jest to szacunek dla drugiego człowieka. Mówi o spotkaniu z bliźnim, okazaniu miłosierdzia, przebaczenia. Przez to mobilizuje nas do dawania podobnego świadectwa. Takie odważne dawanie świadectwa mobilizuje mnie do tego żebym i ja, jako ksiądz, miał taką samą odwagę, albo jeszcze większą.

– Kapelan towarzyszy sportowcom podczas najważniejszych zawodów, takich jak olimpiady czy igrzyska. Czy obecność kapłana jest im potrzebna?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Moje spotkania ze sportowcami są niesamowite. Na początek zawsze staram się z nimi nawiązać przyjazne relacje i zdobyć zaufanie. To jest najważniejsze. Potem przychodzi czas, kiedy to oni się otwierają. Wedle możliwości staram się mieć dla nich czas. Wysłuchać, nie polemizować. Nigdy nie daję gotowych rozwiązań. Dzielę się refleksją, a zawsze decyzje podejmuje zainteresowany. Staram się przemodlić te wszystkie decyzje, aby dobrze wybrali. Bo jak oni są szczęśliwi, to i ja jestem szczęśliwy. Kiedy się z nimi spotykam, albo wyjeżdżamy gdzieś razem, to funkcjonujemy jak mała personalna parafia. Są sakramenty, Eucharystia i modlitwa, katecheza, spotkania i rozmowy na różne tematy. Mogę powiedzieć, że czasami powalają mnie na ziemię, kiedy przychodzą i opowiadają o swoich sprawach osobistych i rodzinnych. Czasami są to radości, a czasami trudności i problemy.

– Znani sportowcy są autorytetami dla młodych ludzi. Czy mają tego świadomość?

– Doskonale to wiedzą. Staram się w taki bardzo prosty sposób do nich mówić. Staram się aby to, o czym rozmawiamy przyjęli jako swoje i mieli też czas na refleksję. Powtarzam im, że Bóg i modlitwa to rzeczywistości naszego życia. To nie jest przypadek, ani moje widzimisię. Te wszystkie gesty religijne, które czynią sportowcy, gdy np. wychodzą na boisko i czynią znak krzyża, to nie może być zrobione bez przemyślenia, szybko i niedbale. Staram się im uświadamiać, że to, jak się zachowują i co robią ma ogromne znaczenie dla innych. Patrzą na nich miliony. Są idolami dla wielu. I tak jak oni postępują, tak inni będą robili potem. Mówię im często tak: gdy wychodząc na boisko czynisz znak krzyża, to czyń to z szacunkiem i godnością. Jednocześnie jest to zadanie i zobowiązanie Oddajesz cześć Bogu Trójjedynemu. Po tym, jak uczynisz znak krzyża, nie mogą już paść jakieś wulgarne słowa. Nie możesz grać faulując drugiego, ani krzywdzić innych.
A druga sprawa to modlitwa. Czasami zawodnicy proszą o nią w rozmowie, czasami dzwonią, a czasami przysyłają sms. Tak było np. przed Igrzyskami w Pekinie, kiedy dostałem sms od sportowców: „Przyjacielu, będziemy się modlić za ciebie, żebyś ty miał siły modlić się za nas”. I drugi obrazek – jestem na mistrzostwach świata w Katarze z piłkarzami ręcznymi i oni mówią do mnie tak: „Przyjacielu, w pierwszej połowie siedzisz za naszą bramką i się modlisz, a w drugiej części przechodzisz na drugą stronę. Musimy cię widzieć”. Jest to miłe i piękne. Zawsze się modlę w ich intencjach, ale pytam także czy zdają sobie sprawę z tego, o co proszą? To nie działa tak, że „jak trwoga to do Boga”. Modlitwa jest skuteczna, wtedy, gdy ja też daję coś od siebie, jakiś wysiłek czy wyrzeczenie. Pan Bóg wtedy cię wysłucha. I moi sportowcy to wiedzą. Jeszcze inny przykład. Po zakończeniu sezonu letniego w skokach narciarskich, które wygrał Maciek Kot, dzwonię do niego i pytam czy świętuje, a on mi odpowiada słowami, które kiedyś ja powiedziałem do sportowców: „Nie, świętował będę po zakończeniu kariery, gdy będę siedział przed domem i patrzył na wnuki. Wtedy sobie przypomnę o moim wielkim przyjacielu”. Ucieszyła mnie bardzo ta odpowiedź i tak wewnętrznie zbudowała. Pokazała, że jest to młody i odpowiedzialny człowiek, który swoje życie opiera na wartościach. Inny przykład to Sławek Szmal. Nie byłem z nimi wtedy na tych mistrzostwach, ale dostałem sms: „Przyjacielu, przyłóż się, bo nam nic nie idzie”. Odpisałem: „Zachowujemy spokój. Jeszcze zobaczycie cuda”. Wieczorem wygrali mecz i dostaję sms od Sławka: „Przyjacielu, czy to już są te cuda?”. Natomiast Anita Włodarczyk poprosiła mnie o poświęcenie mieszkania. Gdy wszedłem, to muszę powiedzieć, że stanąłem jak wryty. W salonie na wielkiej ścianie wisiał piękny duży krzyż franciszkański, a obok półeczka, na której poukładała najcenniejsze medale. Pytam „Anito, powiedz mi, co to dla Ciebie znaczy?”. „Te medale zdobyłam dzięki Panu Bogu i Bogu je ofiaruję”, odpowiedziała. Muszę powiedzieć, że byłem wewnętrznie uradowany. Bo to najzwyklejsza dziewczyna, która ma Pana Boga w sercu. Ona też jest dla mnie wzorem.

Reklama

– Kim jest sportowiec, który podczas zawodów, odbywających się przecież na całym świecie, pierwsze, czego szuka to kościół...

– Leszek Blanik, złoty medalista z Pekinu. Sam byłem tego świadkiem. Byliśmy kiedyś razem na rekolekcjach wielkopostnych w Bydgoszczy. Spotkał się tam z młodzieżą, w większości męską. W sumie blisko tysiąc młodych ludzi. Opowiadał im o swojej karierze, o życiu sportowca... No i o tym, że w czasie swojej kariery, gdy wyjeżdżał na obozy za granicę, to pierwsze co robił wchodząc do hotelu, to szukał informacji o kościele, do którego może pójść w niedzielę na Mszę św. A kiedy jest w domu, to najważniejszym punktem dnia jest Msza św., na którą idzie razem z żoną i synem. Niesamowite było to jego świadectwo. Proszę sobie wyobrazić, że młodzież, która uważnie słuchała wszystkiego, co mówił, wstała i biła mu brawo. Niesamowite! Im więcej świadectw takich ludzi, tym będziemy lepsi i świat będzie lepszy. I Polska też będzie lepsza.

– A jaki sport uprawia kapelan sportowców?

– Może zabrzmi to dziwnie, ale odkąd zostałem kapelanem, czyli od 2001 r. to zdecydowanie „Formuła1” – czyli siedzę w samochodzie i połykam kilometry. Wiem, że nie powinno tak być i wiele osób mówi mi, żebym z kalendarza wykreślił połowę rzeczy. No, ale się nie da...

Podziel się:

Oceń:

2016-11-08 12:11

[ TEMATY ]

Wybrane dla Ciebie

Australian Open: Iga Świątek odpadła w 1/8 finału

flickr.com

Liderka światowego rankingu Iga Świątek przegrała z Jeleną Rybakiną 4:6, 4:6 w 1/8 finału wielkoszlemowego Australian Open w Melbourne. Rozstawiona z numerem 22. tenisistka z Kazachstanu to triumfatorka ubiegłorocznego Wimbledonu.

Więcej ...

„Ecce Homo” brata Alberta to coś więcej niż obraz

Adam Chmielowski, „Ecce Homo” (fragment obrazu)

Graziako

Adam Chmielowski, „Ecce Homo” (fragment obrazu)

„Ecce Homo”. To nie jest zwykły obraz, bo też nie malował go zwykły artysta. Medytacja nad „Ecce Homo” nie jest przeżyciem przede wszystkim estetycznym, jakie nam zwykle towarzyszy, kiedy spotykamy się ze sztuką. Ten obraz nie został namalowany po to, żeby cieszyć oczy. Można powiedzieć nawet mocniej – nie został namalowany po to, żeby zdobić kościół.

Więcej ...

Ulicami Warszawy przeszedł XIX Marsz dla Życia i Rodziny

2024-06-16 16:40

Artur Stelmasiak

"Mąż i żona - rodzina zjednoczona", "Czas na rodzinę", "Zjednoczeni dla życia, rodziny i ojczyzny" - takie hasła nieśli uczestnicy XIX Marszu dla Życia i Rodziny, który przeszedł w niedzielę popołudniu z Placu Trzech Krzyży przez ulicę Wiejską do Belwederu. Jego uczestnicy manifestowali obronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci oraz przywiązanie do rodziny oraz małżeństwa kobiety i mężczyzny, domagali się też m.in. odrzucenia ustaw proaborcyjnych i przywrócenia krzyży w warszawskich urzędach.

Więcej ...

Reklama

Najpopularniejsze

Ulicami Warszawy przeszedł XIX Marsz dla Życia i Rodziny

Kościół

Ulicami Warszawy przeszedł XIX Marsz dla Życia i Rodziny

Rozważania na niedzielę: Lekarz odpuszczał grzechy

Wiara

Rozważania na niedzielę: Lekarz odpuszczał grzechy

Panie, rozbudź we mnie nadzieję, że z Tobą mogę...

Wiara

Panie, rozbudź we mnie nadzieję, że z Tobą mogę...

Budować z Bogiem

Wiara

Budować z Bogiem

Anita Włodarczyk zdobyła srebrny medal w rzucie młotem w...

Sport

Anita Włodarczyk zdobyła srebrny medal w rzucie młotem w...

Dzierżoniów. Pogrzeb Marii Chlipały - matki...

Niedziela Świdnicka

Dzierżoniów. Pogrzeb Marii Chlipały - matki...

Jednoosobowe biuro rzeczy znalezionych

Wiara

Jednoosobowe biuro rzeczy znalezionych

Lekkoatletyczne ME: Wojciech Nowicki zdobył złoty medal w...

Sport

Lekkoatletyczne ME: Wojciech Nowicki zdobył złoty medal w...

12 czerwca: Rocznica objawień w Akicie. Uzdrowienia,...

Wiara

12 czerwca: Rocznica objawień w Akicie. Uzdrowienia,...